Mektubun elimde okuyorum
Dikkat etmiyorum kelimelerin birleşiminin oluşturduğu şeylere
Ben daha çok ne anlatmak istediğinle ilgileniyorum.
Okurken seni görüyorum ara sıra.
Acaba yazarken gözlerini, siyah siyah açmışmıydın yine,
Saçların yüzünü örtüyormuydu, yada bir çırpıda kulağının arkasına mı ittin şimdi..
Yazdıklarınla değil anlatmak istediklerinle ilgileniyordum
Ama yazdıklarının anlamı tek di.
İstemiyordun…
Mektubun elimde okuyorum,
Ve hala dikkat etmiyorum yazılanlara.
Başka anlamlar çıkartıyorum
Binlerce değişik şekilde yorumladığım yazdıklarından
Sanki burada bir parça ümit vardı senle ilgili
Acaba bunu gerçekten yazmak istemişmiydin?
Yazdıklarınla ilgilenmiyordum ama anlamı tek di
İstemiyordun…
Ne anlatmak isteğini anladığımda çok geçti
Ben artık hayatımın sonuna kadar salkıyacağım bir mektuba,
Sen beklide yarın buruşturup atacağın bir şiire sahiptin.
Okurken belki düşüneceksin derinlemesine
Ama bilmiyeceksin sendeki derinin bende diz hizası olduğunu.
Yazdıklarınla ilgilenmiyordum ama anlamı tek di
İstemiyordun…
Alışkın değilim zaten mutlu olmaya
Çok şey kaybetmiş sayılmam bu anlamda
Biz aşkınla anlaştık sen
Sen olmasan da biz birbirimizi bırakmıycaz!
Ama bir şeye daha alışkın değildim
Kalbimin böyle hızlı çarpmasına
Böyle zor konuşmaya, ve yazmaya.
Yeni alışkanlıklarım için sağ ol,
Gerçekle yüzleştirdiğin içinde…..
Gelişinle bayram edecek olan gönlüme,
“Sevinmek senin ne haddine” dediğin için de
Gerçekten çok sağol…